[vc_row type=”in_container” full_screen_row_position=”middle” scene_position=”center” text_color=”dark” text_align=”left” overlay_strength=”0.3″][vc_column column_padding=”no-extra-padding” column_padding_position=”all” background_color_opacity=”1″ background_hover_color_opacity=”1″ column_shadow=”none” width=”1/1″ tablet_text_alignment=”default” phone_text_alignment=”default” column_border_width=”none” column_border_style=”solid”][vc_column_text]La Seine Musicale که انرژی آن توسط صفحات خورشیدی تامین می شود، نماد جدیدی برای پاریس می باشد.
این اثر که توسط شیگرو بان و ژان دو گاستینز طراحی شده است، یکی از زیباترین طراحی داخلی که در در ایل سگوئین در معرض نمایش عموم قرار گرفته است. این ساختار نمادی برای قرن ۲۱ بوده و مسیر ورودی رای غرب پاریس می باشد که یکی از رقبای اصلی برج ایفل با پامپیدو به شمار می رود، اما با این حال باید بتواند با نگرانی های زیست محیطی کنار آمده و به نحوه استفاده عموم مردم از محیط های تفریحی واکنش دهد.
یکی از برترین ویژگی های دکوراسیون داخلی La Seine Musicale سالن تخم مرغی شکل آن است که از شیشه و لمینت ساخته شده است که با سلول های فتوولتائیک با ابعاد ۸۰۰ متر مربع پوشش داده شده است که این امر منجر به تامین انرژی آن از طریق نور خورشید می گردد. سلول های خورشیدی این ساختمان بر روی ریل هایی قرار گرفته اند که هر ۱۵ دقیقه یکبار تغییر مسیر داده و در نتیجه با خورشید هم راستا می شوند.
در داخل معماری داخلی سالن که برای اجرای موسیقی به کار برده می شود، یک محیط گرم و اتمسفری وجود دارد که زیبایی خاصی را ایجاد کرده است. این محل به منظور نزدیک تر ساختن مخاطبین به موسیقی دان ها ساخته شده است و دارای ظرفیت ۱۱۵۰ نفر می باشد. چوب ها، لوله های کاغذی و کارتن های خاصی در سقف به کار برده شده اند که منجر به تقویت طنین صدا می شوند. علاوه بر این سالن نمادین، La Seine Musicale دارای یک سالن کنسرت با گنجایش ۴۰۰۰-۶۰۰۰ نفر می باشد که کنسرت ها در آن برگزار می شوند.
یکی از اهداف این بنا ایجاد ساختمانی عمومی بود که بتواند نفوذ پذیری بین فضای داخل و بیرون را نشان دهد. کیفیت منافذ آن از معماری ژاپنی برگرفته شده اند. مسیرهای داخلی نیز توسط ژان نوول طراحی شده اند که وی این طراحی را از سال ۲۰۱۰ آغاز کرده بود و طراحی عظیمی برای یک مکان با وسعت ۲٫۳۵ هکتار بود.
این بنا که در مسیر ورسای قرار دارد، دارای تاریخچه بسیار زیبایی می باشد. این مکان زمانی توسط لویی پانزدهم به عنوان تفریحگاه دخترانش اختصاص داده شده بود.سپس این مکان به یک شرکت فروخته شده و بعد از انقلاب فرانسه نیز به دولت اختصاص یافت. بعد از چندین نقل و انتقال، لوئیس رنو آن را به منظور تاسیس اولین کارخانه اش درخواست نمود و آن را در سال ۱۹۲۹ راه اندازی نموده و در سال ۲۰۰۵ متوقف نمود. سپس فرانسوا پینو تصمیم گرفت که آن را به یک مکان فرهنگی تبدیل کنید که این امر توسط نوول طراحی شد.
سایر مکان های موجود بر روی این جزیره به تدریج توسط گالری های هنری و فرهنگی پر شدند. این فضا را تماشا کنید اما نفس خود را حبس ننمایید. در سال ۲۰۲۱ قرار است نمایشگاه هنرهای معاصر در این مکان ایجاد شده و هتل S18 نیز توسط بامشلاگر ابرل و شرکت امریژ در اینجا تاسیس خواهد شد.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
بدون دیدگاه